“СДО“
Титовите пионери и војниците у “ЈНА“ (Југословенската Народна Армија) знаат дека СДО не е ниту партија, ниту некоја алатка на владејачката партија да го управуе народот…
СДО – “Суви Дневни Оброк“ војниците во ЈНА го добиваме еднаш месечно кога интендатите (куварите) имаа слободен ден. У тоа време ни расправаа дека Југославија има залихи на СДО да комплетната армија и нивните фамилии една недела ги ране со СДО – ако треба. У СДО кутијата, ги имаше неколку врсти, имаше една – две конзерви, бискоти, гликоза или чоколадо, супа и чај во прав (инстант!).
Во тоа време, време на идеали, колку и да беа убави конзервите и декстрозата и чоколадото, затоа шо ноа шо беше инстант (во праф), никогаш неможеше да се доближе на вкусот на казанот – го обажаваме граот, босанскиот лонец и секое јадење направено од куварите, па макар и интенданти да беа наречени.
Преживуваме денови, време, период, во кое од “инстант“ фраери и ВИП личности, исто ми се гаде како на времето од на жилети (актерите знаат) стоплената инстант супа или чај од СДО пакетот.
Лето Господово
2020. Или од ваа година ќе почниме да рачунаме по на Бил Гејтс, Ајрон Маск,
Сорос или некој кројач на нов Светски поредок ?!?!?
Неможам да го сварам, ни на жилети, воа шо ни го сервират. Со малку “корона“ до
потполна контрола. Ниа Холивуд филмовите постануваат вистина како на времето “Топ
листа, надреалиста“… Сѐ повеќе ни ги туркаат “инстант“ вредностите и не
убедуваат да го исклучиме мозокот.
Се борам, се бориме, и пробуваме да не нѐ фане реката и однесе у вирот наречен јавно мислење, ама тешко. 24/7 е опсадата на вишниот. Ги преземал телевизијата, радиото, весниците, интернетот и сите алатки за управување и не убедува дека ни сме криви, оти не му одговараме у шемата.
Упорно ги тиска неговите инстант ВИП личности и ни го внесува потребното му нему јавно мислење…
И ние чекаме. Чекаме да дојде подобро утре, 11ти мај, или до на некој замислениот му датум за пуштање кумлунг. А до тогаш ќе не држат “под куплунг“ како овци пред стрижење.
Да мене ми уште арно. Седам тука пред воа компјутерот, штракам на виа дугмињата, си пијам ракија и мезам. И чекам.
Чекам на некој да му пукне филмот и да го испука чифтето кај шо треба. Мене? Мене не ми е дојден “нож до коска“, за јас да го пукам чифтето. А би го пукал. “Недај Боже да стуацијата мене ме потрефе до срж, тогаш, тогаш би пукал. И не чифте, туку со сѐ шо ми е при рака…
Помина. И први и втори мај. Некогаш гордост на работничката класа. Денска потреба на љубителите на ефтини кубаси. Вредностите отидоа не у три, туку у неколку П.М. …
Затоа човеци, уклучите го мозокот на “локал“, напиј те се ракиичка или шо ви сака душата, апните си кубаски (и ако од нај ефтините) и живејте го животот денеска и сега. И ако некој ви а праве ракијата кисела, не пишите тука (по интернетот), туку чифтето и …